Kvifor ikkje nynorsk?
Eit metaperspektiv på sju studiar om språkbortval i randsoner
DOI:
https://doi.org/10.7557/17.4825Emneord (Nøkkelord):
nynorsk, randsoner, språkskifte, målform, hovudmål, den nynorske lekkasjenSammendrag
Statistikken slår fast at mange sluttar å bruke nynorsk som hovudmål etter grunnskulen eller i løpet av vidaregåande. Dette gjeld spesielt i område der nynorsken tidlegare har stått sterkt, og no er under særleg press frå bokmål. Kvifor vel så mange bort nynorsk? Dette er språkval som blir gjort av mange ulike individ som ein del av ein større samanheng. Den tospråklege situasjonen i Noreg der dei to språka ikkje har same status i praksis, er sentral i forståinga av denne trenden. Tidlegare har det berre vore gjort geografisk avgrensa enkeltstudiar av slike språkbortval ved skular, medan føremålet med denne artikkelen er å sjå systematisk på eit samla datagrunnlag og dermed kunne seie noko generelt om prosessen. Artikkelen bygger på data frå sju enkeltstudiar om språkval i randsoner. Materialet inkluderer ei undersøking av nynorsk som hovudmål gjort i Hordaland, Telemark og Rogaland, ein studie frå Valdres i Oppland, og fem masteroppgåver med data frå skular i Hordaland, Møre og Romsdal og Agder. Gjennom ein kvantitativ metaanalyse og ein kvalitativ diskursanalyse freistar eg å identifisere årsakene til at så mange byter til bokmål, og tilby ei forklaring på trenden. For å svare på dette er både grunngjevingane til informantane kartlagde og kvantifiserte, og utsegner i intervju og spørjeundersøkingar analyserte. Svært mange elevar i desse områda oppgir mangel på kompetanse som ein grunn til at dei byter til bokmål. I tillegg ser det ut til at stigmatiserande haldningar til nynorsk, og at nynorsk blir sett på som mindre viktig, er sentrale faktorar bak desse vala.
Referanser
Bourdieu, P. 1990. The Logic of Practice. Cambridge: Polity Press.
Bourdieu, P. 1994. Structure, Habitus, Power: Basis for a Theory of Symbolic Power. I N.B. Dirks, G. Eley & S.B. Ortner (red.), Culture/Power/History. A reader in contemporary sociological theory. New Jersey: Princeton University Press, 155–200.
Bull, T. 2004. Nynorsk som minoritetsspråk. Språknytt 3–4/2004, 36–39.
Deer, C. 2012. Doxa. I M.J. Grenfell (red.), Pierre Bourdieu: Key Concepts 2. utg. Abingdon, Oxon: Routledge, 114-125.
Eiksund, H. 2015. Mellom borken og veden: Ungdom på jakt etter ein nynorsk identitet. I H. Eiksund og J.O. Fretland (red.), Nye røyster i nynorskforskinga. Oslo: Samlaget, 36–47.
Eiksund, H. 2019. Språkpraksisar i randsona: Eit portrett av ein hovudmålsbytar. I Målbryting, 10, 49–76. https://doi.org/10.7557/17.4971
Garthus, K.M. K. 2009. Rapport om språkskifte i Valdres. Oslo: Noregs Mållag.
Grepstad, O. 2012. Draumen om målet. Tilstandsrapportar frå Norge og Noreg. Oslo: Samlaget.
Grepstad, O. 2015. Språkfakta 2015: Ei forteljing om språk i Noreg og verda gjennom 850 tabellar. Ørsta: Nynorsk kultursentrum.
Hårstad, G. 2018. «Du vel nynorsk fordi bokmål er lettare då, liksom» Ein sosiolingvistisk studie av språkval og språklege ideologiar hjå ungdomsskuleelevar i Midt-Gudbrandsdalen. Masteroppgåve i norskdidaktikk. Trondheim: NTNU.
Idsøe, T. 2016. Er nynorsk vanskeleg, eller er det berre ein vane? Ei undersøking av språkskiftarar og nynorskbrukarar frå eit kjerneområde, ei randsone og eit språkdelt område i Hordaland. Masteroppgåve i nordisk språk. Bergen: Universitetet i Bergen.
Jørgensen, M.W. & Phillips, L. 1999. Diskursanalyse som teori og metode. 1. utg. Fredriksberg: Roskilde Universitetsforlag.
Keller, R. 1994. On Language Change: The Invisible Hand in Language. London: Routledge.
Kleggetveit, I. 2013. Eg eller jeg? – Ein studie av forhold som kan påverke valet mellom nynorsk og bokmål hos ungdom i Indre-Agder. Masteroppgåve i nordisk språk. Kristiansand: Universitetet i Agder.
Krogsæter, M.N. 2017. «Eg føler nesten at me har berre eitt skriftsspråk no, at det er bokmål»: ei sosiolingvistisk undersøking av hovudmålsval og språkskifte hos elevar i ungdomsskulen og i vidaregåande utdanning. Masteroppgåve i nordisk språk. Trondheim: NTNU.
Kultur- og kyrkjedepartementet. 2002. Målbruk i offentleg teneste. St.meld. nr. 9 2001–2002.
Kultur- og kyrkjedepartementet. 2003. Kulturpolitikk fram mot 2014. St.meld. nr. 48 2002–2003.
Kultur- og kyrkjedepartementet. 2008. Mål og meining – Ein heilskapleg norsk språkpolitikk. St.meld. nr. 35 2007–2008.
Kunnskapsdepartementet. 2008. Språk bygger broer – Språkopplæring og språkstimulering for barn, unge og voksne. St.meld. nr. 23 2007–2008.
Phillipson, R. 1992. Linguistic Imperialism. New York: Oxford University Press.
NOU 2003:19. 2003. Makt og demokrati. Sluttrapport fra Makt- og demokrati-utredningen. Oslo: Kommunal- og moderniseringsdepartementet.
Ressursgruppe for nynorsk som hovudmål 2012–2013. 2013. Sluttrapport. Lese 12.11.19 på:
https://www.regjeringen.no/globalassets/upload/kd/rapportnynorskhovudmaal.pdf
Sandøy, H. 2004. Språkstyring og språkendring i Noreg. Politikk eller kulturelt hegemoni? I rapporten Nye veier i norsk språkpolitikk? Oslo: Norsk språkråd, 17–28.
Stemshaug, A. 2015. Å vere nynorskelev i ei bokmålsverd: ein kvalitativ kasusstudie av nynorskelevar sitt forhold til eige hovudmål. Masteroppgåve i norskdidaktikk. Trondheim: Høgskolen i Sør-Trøndelag. [Errata-melding frå redaksjonen 13. mars 2020: Denne referansen manglar i referanselista i sjølve artikkelen.]
Staalesen, P.D. 2014. Undersøkelse av nynorsk som hovedmål: Rapport 07/2014. Oslo: Utdanningsdirektoratet / PROBA Samfunnsanalyse.
Wold, I. 2018. Kvifor ikkje nynorsk? Mekanismar og årsaker. Ein metaanalyse av sju studiar om den nynorske lekkasjen i randsoner. Masteroppgåve. Trondheim: NTNU.
Øvrelid, I.N. 2014. Språkskifte ved tre vidaregåande skular i Møre og Romsdal. Påverknad og haldningar. Masteroppgåve i nynorsk skriftkultur. Volda: Høgskulen i Volda